Platte column: Dolfinarium

In de leste wekke van de grote vakaantie zi-w met zin allen nog wier ne moal noar het Dolfinarium in Harderwiek wes. Det dolfinarium bezeukt de meeste leu dree keer in eur leawn vanof de joaren ’65 toen het lös gung.

De eerste moal was met een legere- schole-reisje. Van vearten zag iej den onmeunigen betonnen koepel woar at wal dree doezend man in kon en woer at van dee kloke dolfijnen allemoal kunstjes deden. Ze leuten zich de taande poetsen, ze deuken duur nen groten hoepel dan at ze met een tow leuten zakken. Iej zaggen nen zeeleeuw wakker worden op ’t geluud van ne wekker.

Het dolfinarium lik wal sponsord duur de Partij voor de Dieren

Een wich oet het publiek moch in een klean bootje zitten en den dolfijn mear roond zwemmen. Det leken ze allemoal met plezeer te doon, volgens miej hadden dee dolfijnen het noarns zo good as in det Hardewiekse dolfinarium.

De tweede moal zi-w der ewes toen at de wichter nog klean warren en kortens zi-w der wier e-west met de kleanwichter. Dee veunden het vanzelf mooi, mear det hele dolfinarium lik wal esponsord duur de Partij voor de Dieren.

Ik zal oew vertellen woerumme a’k det deanke.

Dee shows van de eand joaren zestig warn vuural mooi en oart spectaculair. Goandeweg mos doar mear educatie in. Det is wal begriepelijk want seend de zestiger joaren is de vervuiling van benaamd plestiek in de oceanen enorm too-enömmen. En det vret dee dolfijnen en zeeleeuwen en aandere deers en viske op en koomp en oeteindelijk in hele kleaine micro-plastics in den mekreel den a’j zoaterdaangsmiddaangs op de moark koopt.

Det spectaculaire is der of en iej wordt bedölven oonder de educatie en de plasticsoep en det soort dinge. Zol den dolfijn non wérkelijk last hebben um duur zonnen hoepel te springen? Vermoedelijk nit, mear zo zöalt ze wal nen höpperd subsidie kriegen en ne tevreane Partij vuur de Dieren mear doar met völle meender spektakel.

Der was ook een half uur doerende nieje zeemeerminnen show. Det was toch wal nen ofknapper. Der kwam gin één leawndig deer bie jan te passe, der wapperen der ene met zonnen noamaak platvis um den meermin hen den an ‘t tuttelen en skreeuwen was oawer het nut van skoon watej.

Vrettekroame te ballast, souvenirweenkels aleens, der was nog nen oolderwetsen speeltuin woer a’j oetkeken op het Veluwemeer, mear vearder vermoed ik det het dolfinarium zo gin 75 joar haalt. En at het nit rendeert dan weet een eigenaar - de Spaanse vrieje-tieds-parkengroep Aspro Ocio - der wal road met. A’j jums eens good roond kiekt, zee’j ook det ze slaterig zeent met het oonderhoold.

Ik deanke det de projectontwikkelaars in de riegel stoat um het park te herontwikkelen.

Det zol toch jammer wean.

Gerard Voortman