Column: Blearpiepe

Mangs hè. Dan wol ik dat ik ne dikke blearpiepe onder de luxewage had. Zo ene wat dut van “MOOOOAP? Fsss! MWOOOOAAPPP? KALLEBAMMELEBAMMBAMM! MOEWWWOOOPPP!” A’k ne esgood löstreuken. Of gewoon, terwiel ik met ne halve hernia van et skuuns in ’n auto liggen probeerden um langs nen oetgestrekten oarm onder et steur duur te kieken. Met velgen zo groot as de Watermölle van Bels, dee’t alleman verblindet, zuk glemmen! Dat ze knepen met de ogene en öar de oren der an klapperden as ik vuurbie köm bulken. Poah! Plearen met dat iezer!

Dat mos dan ook wal, want zo haalden ik al dee tied in wa’k verlöaren was bie de verkeersdrempels. ’n Auto was dan ja zo kort bie de grond verleegd, da’k der ginnen voest mear tusken kreeg. En um dan oaver ’n zul te kommen, mos ik heel vuurzichtig, dwars en kweer der oaverhen. Anders grosken mie de boademplate onder de veute. En dat zol jammerskade wean van al den Tupperware® der umhen. De leu achter mie mossen dan ook mer eaven geduld hebben. Konnen ze meteen good noar dee prachtige wage kieken.

Wat zol ik dan de blits maken in de stroate. As ik onder et vuurbie jagen es deed van WOPMMM WOPMMM met ’n motor. De meakens met de witte orenpröpkes in zollen echt allemoal, stuk vuur stuk, nit ene oetezunderd, in blinde adoratie vuur mie op de knene vallen. Leevdesbreevkes skrieven, inespuitt met zeute roekerieje en kuskes van lippenstift. En misskien wat jongs ook nog wal! Dat wee’j mer nooit!

Mer et allermeuiste was nog a’k der ’s nachtes met duur Riessen zol plearen. Dat de leu de glazen in de sponningen beevden. En dat ze leaden te stoeken in bedde. Mooi man! Dan zol iederene oet de vensters van de sloapkamers en oaver de balkons kommen hangen. En joelen en klappen, jong! De vlagge oet! En ’s andersmorgens zollen alle noabers dikke doemen in de heugte stekken. En dat iederen oavend wier. In et lesten wör der RTV Oost nog bie ehaald en de kranten zolden met vette sukeladeletters doon van: “Stoere volksheld heeft dik geluid in de pijp!”

Hohoah, wat een baasman, zollen ze zeggen. Wat nen mooien kearl! Ze hadden de handen der blauw an stoan van al dat applaus! En dat allemoal umdat ik zonne machtig mooie blearpiepe onder ’n auto had.

Mangs wol ik dat. Heel mangs. Andere dage zol ik ne subiet zonder handremme bie de Smitjesviever op de helling zetten.

Martin ter Denge