Marja Voortman schreef een boek over haar vader

ZOETERMEER-RIJSSEN – Woensdag 16 september presenteert Marja Voortman het boek over haar vader, oud-Indiëganger Gerrit Jan Voortman. Ze heeft er 2,5 jaar over gedaan.

Marja Voortman (56) woont in Zoetermeer, heeft een man en twee zoons. Ze werk als triagist en spreekuur-ondersteuner op een huisartsenpost. Ze leest graag, maar houdt ook van tuinieren, wandelen, weven, breien, sporten en muziek luisteren. “En ons vakantiehuis in Zweden. Een verwaarloosd pand waar we met familieleden iets moois van maken.”

Haar vader, Gerrit Jan Voortman, is geboren en getogen in Rijssen. Hij was predikant in de Nederlandse hervormde kerk. Aanvankelijk was hij aangesloten bij Gereformeerde Bond, maar later niet meer. Volgens Marja werkte hij graag samen met andere kerkgenootschappen en was geïnteresseerd in andere geloofsvormen. “Zijn sterke kant was het meeleven met de gemeenteleden. Hij was zeer plichtsgetrouw en theologie was zijn grootste “hobby”. Hij las daar veel over. Daarnaast vond hij het nieuws belangrijk. Dagblad Trouw werd zelfs op zijn vakantieadres in Zwitserland bezorgd.” Gerrit Jan Voortman fietste en wandelde graag en hield van de natuur, vooral van de Zwitserse bergen. Schrijven deed hij veel; elke dag in zijn dagboek, maar ook vaak reageerde hij op een krantenartikel dat hij had gelezen. Hij schreef mooi en gemakkelijk leesbaar. “Dat talent had hij zeker. Hij was ook authentiek, kritisch en open. Hij schaamde zich niet gauw voor iets, maar hij liet niet snel het achterste van zijn tong zien over zijn eigen gevoelens. Als hij ergens binnenkwam wás hij er ook,” zegt Marja. “De ruimte was letterlijk en figuurlijk gevuld.” In de kerk zong hij mee met overgave. “Zat je dicht bij hem, dan klonk zijn zware bas overheersend. Soms zong hij een andere stem tussendoor om de zang nog mooier te laten klinken. Hij zong ook in koren. Orgelspelen deed hij dagelijks; waarbij hij al spelend helemaal wegdroomde.”

Over zijn tijd in Nederlands-Indië vertelde hij niet veel. “Het enige wat bij ons is blijven hangen is zijn verblijf in de gevangenis omdat hij eens tijdens de wacht in slaap viel. Op latere leeftijd zei hij regelmatig nog eens naar Indië terug te willen, wéér met de boot. Toen hij inzag dat het niet meer kon, zag hij ervan af. Hij wilde per se niet vliegen, want dat vond hij te belastend voor het milieu.” Gerrit Jan Voortman nam veel souvenirs mee uit Indië. “Een schilderij in de woonkamer, een bewerkt houten tafeltje in de gang en er stonden tabakspotten en houtsnijwerkjes in zijn studeerkamer. Over wat hij als militair had meegemaakt, hoorden we niet veel. Uit zijn brieven maak ik wel op dat hij het streven naar onafhankelijkheid van Indonesië terecht vond.”

Marja begon met het uitwerken handgeschreven brieven “Best lastig soms, maar ik wilde ze niet weer achterin de kast leggen. Eigenlijk vond ik dat onze familie en andere geïnteresseerden de teksten moesten kunnen lezen en het werk een bijzonder stuk geschiedenis, maar het heeft mij erg veel voldoening geschonken om te doen; het heeft mijn leven verrijkt!” Het boek is na volgende week woensdag te koop op het Rijssens Museum.