Johanna Stukker-Paalman een eeuw oud

HOLTEN - Op maandag 1 maart mocht Johanna Stukker-Paalman uit Holten, roepnaam Jo, haar honderdste verjaardag vieren. Een eeuw oud maar uitgebreid feest vieren was helaas niet aan de orde vanwege de coronamaatregelen. Maar zoals vele families creatief zijn rondom verjaardagen, had ook haar familie wel verrassingen voor haar in petto.

Ze werd verblijd met een speciaal ontbijtje in woonzorgcentrum Diessenplas in Holten waar zij inmiddels ruim twee jaar verblijft. Er stond een mooi versierde boog voor haar deur en een spandoek met als thema dat ze die dag een eeuw oud is, met een aantal foto’s van haar erop. Samen met Jeanny, één van de fietsvrijwilligsters van de Diessenplas, mocht ze op de duofiets een rondje maken langs familie en bekenden die buiten stonden te zwaaien, zingen of op een andere ludieke manier haar de felicitatiegroet brachten. “Ze heeft er erg van genoten, toch een hele mooie dag dus”, vertelt dochter Jannie Klein Velderman. Kleindochter Annemarie: “Mijn oma heeft ontzettend genoten. Zeer zeker ook van de telefonische felicitaties van de burgemeester. Ook de felicitaties die ze van koning Willem-Alexander en koningin Maxima heeft ontvangen, vielen in goede aarde.”

Vreugde en verdriet
Jannie vertelt dat haar moeder zowel vreugde als verdriet kende, maar dat verdriet vaak de boventoon heeft gevoerd. “In een eeuw is er ook zoveel gebeurd aan veranderingen in de maatschappij en ze heeft natuurlijk de oorlog heel bewust meegemaakt. Ze verloor twee broers op jonge leeftijd, beiden aan een ernstig ongeluk, terwijl haar eigen zoon een ernstig ongeluk overleefd heeft. Inmiddels is de zoon van Jo overleden. Jo trouwde met Allard Stukker in de oorlogsjaren in 1943. Ze kregen drie dochters en een zoon, zes kleinkinderen en twaalf achterkleinkinderen. Jo is een hartelijke en gastvrije vrouw en iedereen is altijd van harte welkom geweest, ook om te blijven logeren. Er was altijd wel plek.

Busreizen
Toen ze nog samen waren, hebben ze geregeld buitenlandse busreizen gemaakt met de OAD en één van de hoogtepunten was een reis naar de Noordkaap. “Daar heeft ze het nog vaak over.” Sinds 1990 is Jo weduwe en heeft ze nog lang in haar eigen huis kunnen wonen. Nu in de Diessenplas heeft ze het erg naar haar zin, alleen door de coronamaatregelen voelt ze zich soms eenzaam. Maar ondanks dat blijft ze altijd belangstellend en positief. Je hoort haar nooit klagen. Ze neemt het leven zoals het is. Zelf hoopt ze dat de coronamaatregelen snel versoepeld worden of voorbij zijn” want ze houdt van gezelligheid. Jo is nog vrij helder van geest en leest graag de krant, tijdschriften en puzzelt geregeld.