Eén dag uit het leven van Wijkverpleegkundige Janneke Nijveld-Baan
W van Wijkverpleegster
RIJSSEN - Mijn naam is Janneke Nijveld –Baan. Ik ben 25 jaar oud. Heb een HBO-V opleiding voor verpleegkundige gedaan en werk ruim twee jaar als wijkverpleegkundige bij ZorgAccent in het wijkteam Rijssen-Noord.
Deze dag uit mijn leven begint 's morgens om zes uur als de wekker gaat. Terwijl ik mij gereed maak voor een nieuwe werkdag bedenk ik: hoe zou het gaan met mijn cliënten? Zou die mij bekende mijnheer nog problemen hebben gehad met zijn blaaskatheter? En hoe zou het met die mevrouw gaan die voor de eerste nacht verblijft in het hospice? Onder het genot van een kopje koffie en een ontbijtje lees ik de rapportages door voor de laatste bijzonderheden. Snel ga ik verder en rijd ik langs het kantoor om de stagiaire op te halen. Gezellig iemand om mee te kletsen in de auto!
Om zeven uur begin ik bij mijn eerste cliënt. Deze dame heeft alleen hulp nodig bij het aantrekken van haar steunkousen. We maken altijd even een praatje. Op naar de volgende cliënt. Als ik aankom is mijnheer al uit bed. Hij geeft aan dat hij vannacht een goede nacht heeft gehad. Het is zijn vrouw gelukt om zelf de katheterzak te legen. Zulke dingen geven mij een heel goed gevoel: weer een stap in de richting van zelfredzaamheid. Hoe mooi is het om de mensen dingen aan te leren waardoor ze hun eigen regie kunnen behouden! Zo help ik meneer, waar nodig, met wassen en aankleden. Maar wat fijn om te zien dat hij zo opgeknapt is nadat hij uit het ziekenhuis is teruggekomen. Waar wij in het begin alles moesten overnemen, lukt het meneer nu zelf om bepaalde dingen te doen. Vervolgens hebben we nog een aantal cliënten waar we langs gaan. De laatste cliënt is een dame die in het Hospice verblijft. Mevrouw heeft een goede nacht gehad en heeft haar ontbijt net op. Samen met de vrijwilligers verlenen wij daar de zorg. Wat een mooie zorg is dit. Samen met de medewerkers van het Hospice bekijken wij wat we nog kunnen doen om het mevrouw zo comfortabel mogelijk te maken. Na de zorg drink ik nog een kopje koffie met de vrijwilligers en de coördinator. Ik bespreek de bijzonderheden met de coördinator: moeten er nog stappen worden ondernomen of niet? Hierna stappen de stagiaire en ik in de auto. We zijn klaar met de ochtendroute. Tijdens het autorijden leg ik haar nog een aantal dingen uit. Samen bespreken we de bijzonderheden.
Op naar het kantoor. Inmiddels zijn we daar aangekomen. Daar moet nog het een en ander geregeld worden. We moeten nog een herindicatie afronden, zorgplan bijwerken, overleg met de gemeente voeren. Tijdens het regelen van al deze dingen krijg ik nog een telefoontje van een mevrouw. Zij maakt zich zorgen om haar moeder. Haar moeder vergeet nog wel eens wat dingen en lijkt zichzelf niet helemaal goed te verzorgen. Mevrouw is veel alleen. Met de dochter heb ik afgesproken dat ik 's middags langs kom voor een gesprek. Tijdens dit gesprek spreken we samen met mevrouw en de dochter af dat we iedere ochtend bij mevrouw langskomen. We kijken of zij zichzelf redt met wassen en aankleden. Tevens houden wij een oogje in het zeil of mevrouw haar medicatie inneemt. Verder hebben we het gehad over een dagbesteding om mevrouw wat meer dagvulling te bieden. We hebben afgesproken dat mevrouw samen met haar dochter een keer gaat kijken bij de dagbesteding. Na dit gesprek ga ik weer naar het kantoor om alles te verwerken. Vervolgens sluit ik het kantoor af en ga ik met een voldaan gevoel naar huis!
Dick Tukkers