Gerrit Kraa
Hosanna: Oratorium Paulus (Mendelssohn-Bartholdy) 24 11 2017 Riessen
De dirigeant heft de oarmen in de loch, het is doodstille. Zo'n 70 koorleden kiekt um gespannen an. Het orkest (Van Wassenaer Consort) past letterlijk op de tellen. "As ze temet begint, zoegt ze dree liter loch te man in de longen," flustert 'n enen buurman, vlak vuur 'n eersten zweej. Zo kö'j zo'n prachtig concert van "de Paulus" ook bekieken. Trouwens, seend het programma Maestro op TV te zeen is, besef iej pas wavonne prestatie dirigent Jacco Camphens leawert: bekaant dree uur laank zon orkest en zon koor opjagen tot maximale prestatie. Het hele spil zit op een podium, duur vriejwilligers op-ebouwd en 'n zoaterdag doarnoa ook wier of-ebrökken. Veer solisten hebt de beste kleare an-etrökken um de katholieke koarke te vullen met prachtige geluden. Eenmoal zingt ze tehope het koraal "O, Jesu Christe, wahres Licht…" En op 'n hangzoalder zit Dick Sanderman achter het Pels-örgel. Het koor steet d'r mooi biej, heel wat vrouwleu noar de kapper ewès. De oetvoering as hét memeant noa een joar laank trainen: de partituur tealt 191 bladzieden! Roel Praas alle deenkseldagoawnden achter de piano um de sepranen, alten, tenoren en bassen biej te löchen. As de gedachen efkes votdwelt van al dat froaie geluud, kö'j kieken noar wat d'r te zeen vaalt in de koorruumte, mooie mozaïeken in 't gewulfte, de akoestiek is vuurtreffelijk. Centraal het kruus met het oonderschrift "Ecce Agnus Deï". Oew zitvlak vertealt oe woerumme de pastoors kotter preakt as de domies. Gelukkig trakteert 'n buurman miej op echte stroopsteken! Iej zollen 'n helen column können vullen met zukke marginale details. Oawer de wisselende decibels, oawer dissen mix van jöds, christelijk en heaidens (zelfs Jupiter en Mercurius komt d'r in vuur). Mendelssohn, een ongeleuflijk taleant, zrogden d'r vuur dat de Mattheus-Passion wier oet de kaste wör ehaald. In Praag is ne beeldengallerieje woer hee ook biej steet. Van den lelleken SS-er Heydrich mos 't beeld van Mendelssohn ausradiert worden en toen dat gebuurd was, bleek det de slopers zich vergist hadden: Wagner was vot enömmen, dé componist woer Adolf H. nen leefhebben van was…. Pauize in de Skeeldkoarke met koffie of thee vuurbiej en blif het alverdan mooi, met "glans op de stemmen" zoas nen vrogeren recensent aait skreef: "Wie lieblich sind die Boten, die den Frieden verkündigen". Feitelijk he'j noa éen zo'n fragmeant al genog eheurd um d'r alverdan van te geneten. Noa ofloop een daankboar applaus en mooie fossens blomen. Mooi, dat 'n wethoolder van cultuur ook preseant was, incognito. "Hoe veun iej het?" vreug vuurboeten, een koorlid gespannen an nen echen Riessender. "Kon slechter", zea-r-e. De allerheugste lof, mu'j rekkenen…