Hoold oe stille
Nee, nee, gin genöal oawer vallende blaân, dat de beume alwier oarig kaal zeent. Ik wil het ook nit oawer de premies van de zorgverzekeraars hebben. Dee goat vanzelf wal de heugte in. Ook gin discussie oawer wal of nit an 't gas goan, zunnepanelen op het dak, lange piepen de groond in, wal of nit stokken met dreug hoalt in 'n heard, 'n thermostaat heuger of leger zetten, het milieuprobleem lig nit an oons zelf mear an dee boeren, of an de steenkollencentrales of an de politiek, of an Piebes. Nogal wiebes. Ik bedoele wiedes.
En astebleef, lever gin woord oawer de kwoalen dee 'n oolderdom met zich metbrech. Remmetiek, ritmestoornissen, te völle etten, gen gluten of juus wal gluten, strammigheaid, nit op naams können kommen, vergetachtig worden; a'j doar oawer wilt kuieren goa'j mear noar een zorgcentrum, d'r zeent d'r zat in oew buurte. Of da'j joonk zeent en non al last kriegt van landingsbanen of nen kalen kop.
Ook niks zeggen oawer brevenbusse dee vot goat, geldautomaten dee eendudig wordt, buurtweenkels dee at dichte goat.
Ik goa wisse vuurbiej an 't anschaffen van trapliften, scooters met veer of vief raân, rollatoren, ledlaampen in thoes, inruilen van auto's, anschaf van e-bikes, racefietsen, sponsorkleare, trimlechtjes vuur in 't duuste: iederene mut zelf mear oetzeuken woedöanig a'j de bene wilt brekken.
Iej heurt miej nit oawer reclames van better heuren, kortzichtiger kieken, knöpkes in plaatse van zwil in de oren, kets vuur niks, of den zingenden zanger den noar eyelove geet.
Dan he'w het nog nit ehad oawer al dee dikke supermarkt-brochures bassend vol etten en dreenken en plaatjes van innig gelukkige leu an ne toafel van hier tot gunter. Gin woord! Lever schaamte a'j noar dee magere scharmeenkels kiekt met het gironommer oonder in beeld. Gewoon negeren. Bespoart oe völle geald.
En wisse wille viej al dee programma's doodzwiegen dee oawer kokken en broaden goat. Van leu dee met gevoarlijke messen taktaktak doot met nen preai of nen siepel of greunigheaid. Eet smakelijk. Dat is nog mear de vroage.
En doot miej een plezeer, zengt niks oawer leu dee zukke hoge matrassen anschaft dat ze met 'n neuze tegen het dubbel geïsoleerde plafon lingt. Nemt toch een gewoon ledikant, dan he'j ginne lange lädder neurig um efkes snaches noar thuuske te goan.
Eh, 'n moond dichte oawer dat de koarken löag loopt en de festivals vol, dat d'r leu zeent dee zengt "wij zijn ons brein", en dan te bedeanken dat d'r zovölle leu gin hassens hebt, woer mut dee dan blieven?
Nee… mear woer mu'w het dan in vredesnaam nog oawer hebben…?
Gerrit Kraa