Koarkhof
Zo, doar is een plan um 'n oalen koarkhof an 'n Leantfersweg op te knappen. Good idee! Der zeent leu dee hebt gin interesse in oale monumeanten of historische gegevens, doar is gin verhelpen an, mear wee gin respect hef vuur het oale, is het nieje nit weard. Dat oale, rommelige koarkhof, ik magge der geane roondscharreln, het is een en al geschiedenis.
Het is ook een deel van mien eagen verleden: nemt biej 'n ingaank 'n seempelen grafsteen van D. J. Kraa; doar hef de Kroajenkoarke 'n naam an te daanken. Iej köant op dee stea het hele book Gereformeerd in Rijssen vuurleazen mear dat kost oe dan wal nen dag. In het restauratieplan wordt 'n naam Belcampo eneumd en dat is ne keuze, mear wat ducht oe van den plattelandsheelmeester Van Barneveldt, woer ze in Wierden zo gek met warren in 1846, toen de tyfusepidemie in Wierden hoesheul (237 zeken, 31 doden) en hee doar met de koetse hen gung en bekaant dag en nach an de zeekberren zat? Met arnica, valeriaan en moschus?
't Ene verhaal noa 't aandere keump vuur 'n dag. Domiej Honkoop lig doar, ooit vermaand duur Mans van 'n Hazen: "Domiej, a'j het miej vroagt, ha'j der vermoarn de gedachen nit good biej." En Honkoop heel ealrke: "Klopt, mijn fazanten waren uit de kooi ontsnapt, maar waarheen?"
Tjea, doar lig ook Kroajen-Hendrik, min groffa, den met peard en bakkerswage duur Senoa treuk um de leu an stoete te helpen. De stoeten waren biejzaak, het gung um de verhalen dee hee doar vuur niks biej leaverden, as de leu pannekoken atten oonder de öllielaampe, de rest van de kamer in 't duuster.
En gropmoo Kroajen-Jenne röst doar ook, mos ooit helpen in de steenbakkerieje van Baan en Ten Bolscher en heul doar veurvaste vingers an oawer.
En - dat dut miej nog aait zear - doar lig ook min eagen breur oonder 'n tekst: "Luisteren en wachten totdat Hij komt", ne regel oet Schulte Nordholts meujste gedich (wikipedia).
En min zusje, earder geboren as ikke, 11 dage oold, wör nooit oawer ekuijerd.
En Anton van 'n Langen Jan, as brandweerkearl umme-kömmen biej 'n V1 op 'n Huttenwal.
Kiek, doar he'j de grafsteender van Van Heel en van de hearen T'rHöst. Ooit leup ik doar langs met nen oalen keal den nog op 'n stoom har ewoarket. Hee heul efkes stille, haalden depe oam en zea: "Loa'k mer niks zeggen." En dat heul vermoedelijk ook ne hele historie in…
Opknappen den koarkhof, en schrieft ook alle verhalen op, dee de leu weet te vertellen as ze langs de steender loopt…
Gerrit Kraa