De zin en onzin van het energielabel
TWENTE - De overheid is al druk bezig om duurzaamheid te promoten. Er zijn veel projecten gaande voor duurzame energie en voorlichting over het terugdringen van energieverbruik. Huiseigenaren kunnen zelf ook veel doen. Deze inspanningen vertalen zich dan weer in het verbeteren van het energielabel.
In 2015 ontvingen ontvingen alle vijf miljoen huiseigenaren een voorlopig energielabel. Dit kwam tot stand aan de hand van diverse factoren zoals de leeftijd van de woning. Wie later de woning verkoopt is verplicht om het voorlopige energielabel om te zetten naar een definitief label. Dit kost tot enkele tientjes. Wie niet een definitief label toont bij de verkoop of verhuur riskeert een mogelijke boete van zo'n 400 euro. Afgelopen jaar zijn in totaal al 3,5 miljoen definitieve energielabels geregistreerd.
Bewustwording
Kritiek op het energielabel is er ook - en zeker terecht. Zo moeten we het energielabel vooral zien als een bewustwordingsmiddel om huiseigenaren uit eigen beweging na te laten denken over duurzame maatregelen. Het online aanvragen van een label is makkelijk en de 'bewijslast' voor een gunstig label niet bijster hoog. Het is dan ook niet verstandig voor een koper om alleen blind te varen op zo'n label, maar ook echt te kijken naar de situatie in de woning zelf. In 2017 was al 29 procent van de geregistreerde labels een A of B, wat in theorie dus zeer duurzame woningen zouden moeten zijn. De verwachting is dat veel eigenaren uiteindelijk wel duurzame investeringen doen wanneer dit nodig is voor andere werkzaamheden zoals een verbouwing, renovatie of bijvoorbeeld komende asbestsanering.