M/V
Rechtevoort ma’j fealijk gin oonderscheaid mear maakn tusken kearls en vrouwleu. Op de stations worre viej al an-esprökn met “reizigers”, mer at de ontwikkelingn verdan goat, komt ‘r in de toekomst nog heel aandere pötte biej het veur.
Wal ne aparte ontwikkeling, want de directrice, het rechtevoort alverdan veaker nen directeur. Der koomp dus één woord en op ’n doer kö'j doar nit mear an vernemn of ’t nen kearl of ne vrouwe is: directeur, controleur, amateur, chauffeur, conducteur.
In het plat hove viej eagenlijk nit zo heel völle an te passen. In good Riessens duudn viej kearls én vrouwleu al hondernden joarn an met “hee”. Plat is fealijk al slim geëmancipeerd. Een vuurbeeld? Der vrög der ene: woer is Gediene? Dan zengt ze: “Hee zit in ‘n hof.” Mer at de leu nit mear woarkt, dán make viej wal wier oonderscheaid tusken kearls en vrouwleu. Woer is gropmoo? “Zee löp doar wal in ’n hof.”
Ik zir netuurlijk knoer-oolderwets a'k zegge da'k nit aalt eawn bliej zir met de leste ontwikkelingn. Eagelijk haal iej - ook in het taalgebroek - nen hoop kluur vot. En dan he'k het al geent oawer al dee hele flaauwe bäkke as: wat is nen conducteur zoonder fluitje? Joa det zo'k neet weetn: ne conductrice netuurlijk.
Nee, der geet nog völle mear verlöarn. Ook de al dee mooie bäkke oawer dee zogenaamde verschillen tusken kearls en vrouwleu. Grote onzinverhaaln netuurlijk, net as dee verhaaln oawer schoonmoos: alleman weet det ze slim oawerdreewn zeent, mer op verjoardage lache viej doar allemoal heel hard umme. Loa'k dan - vuur 't heelmoals verböadn wordt - ene van de beste kearls-vrouwleu-verhaaln nog gaauw eawn verteln.
’t Mut december 2019 wean ewes: Sunterkloas köm van Wierdn jaagn met ’n auto. Biej de Waypoint steet nen kearl een betn verdretig oawer de lönning in de Regge te kiekn. “Stop eens eawn,” zeg Sunterkloas teegn zinn chauffeur, “want den kearl mangelt wat.” Hee stapt oet en vrög an den man:
“Woerumme zi-j zo doewnöarig in disse gezellige decembermoand? Wat wo’j vuur Sunterkloas hebm?”
“Now,” zeg den kearl, “a’j ’t miej dan toch vroagnt…ik wil geane ne keer noar Australië hen, mer dörve nit in 't vliegtuig; kö’j miej ginne brugge doon noar Australië?”
“Poew,” zeg Sunterkloas en hee strik zik langs ‘n board, “he’j nit wat aans?”
Den kearl dech lange noa en zeg in ‘t lestn: “Doot miej dan mear ne vrouwe den nit zeurt.”
Zeg Sunterkloas: “Dee brugge noar Australië, wo-j doar ook lantearnpöale langs hen hemn?”
Gerrit Dannenberg