Platte column: duurzaam
AlgemeenDoo-r-iej wal an duurzaamheid? Dee vroage steun in de kraante. Tja, doar vroag iej miej wat. En toew scheut miej te binnen met wat vuur deenk viej duurzaam umme zeent egoan: nen Alpenkreuzer, biejgenaamd alpenkneuzer. Oonze vouwwage van aleer. In de joaren ’70 kochen viej d’r ene. Viej warn dat gedoo met teantstökke woer a’j an mossen goan hangen as’t froai begun te wejen, dikke zat. Dat wör dus een rondje langs de vouwwagendealers. Viej veulden wal wat vuur zo’n Fraans moark, met kleane wieltjes. Mear nen handelaar jachen oons bekaant oet ’n showroom: wol iej op vekaantie met kruujwagenwieltjes? Dat zol dan wal niks wean.
Nen dealer van ’t moark Alpenkreuzer kon oons neet helpen: hee har zin heeln vuurroad kets oetverkoch, en hee kreeg gen extra exemplaren: de Oostduutse febriek dee-r-an plan-economie, het woord flexibel steun nit in het economisch woordenbook van het Volks-Eigentümliches Betrieb achter het iezderen gerdien. Toen tröffen viej nen dealer met nen klaantn den zinnen Alpenkreuzer in wol röalen vuur nen caravan, zinne vrouwe wol een ingebouwd thuuske en aans mos-e mer thoes bliewen. ’t Geval was een joar oold, as niej, de pries steun oons wal an en zo konnen viej de nöagste wekke het geval ophalen. Het was nog een heel gedoo vuur da’j het opzetten van zo’n gevaarte in de vingers harn, mer viej warn d’r gleujnig bes met te passe.
Alle ruumte, ne kökn den a’j oonderweg opzied konden drejen, iej harn het ingeblikte vleajs zo kloar biej de earpel, net as woonderstaamppot van Maggi en wat nit al. Oonderweg ko’j d’r in sloapen met het hele gezin. Viej steunden d’r met in de Ardêche, in Bretagne, in de Jura, en kregen d’r nooit pech met. De wielen kömmen van de Trabant-febriek, groot formaat, iej konden d’r gerus met oawer de snelweage jakkeren, het deenk lea as een rotsblok achter ’n auto - de bladvearen warn nit bange vuur ’n zwoar gewechte. En al dee joaren nooit nen lekken baand. En depe in de Pyreneeën köm d’r op oonze camping ne vouwwage met kleane wieltjes. ‘n Leenkerbaand was lek. Biej de garage vertealden ze dat ’n verkoper d’r bliekboar kruujwagenwieltjes op har ezat. Leawnsgevöarlijk… De reizigers warn d’r confuus van.
Op ’n doer gunge viej toch lewer vuur nen caravan. Oet ’n Alpenkreuzer sloopten viej de teante en haalden ’t deksel d’r of, en seed dee tied is het een anhangweangtje. Vanmoarn nog een voor mest ehaald van ne heel plezerige boerenfemilie, en now steet-e wier in de stalling. Oawer dree wekke is-e volgens ’t oale vergèlde factuur jöarig. Ne leaftied van 44 joar. As dat nit duurzaam is…
Gerrit Kraa