Knikkel
Noa niej-joar en dus noa de vrettemoand december bedeankt de leu opeens wier det het getal wat de weagschoale angef een poar ciefers of delen doarvan de loch is in-egoane. En dan mut der wier een poar poond of.
Alleman wier noar Artros hen. Dan kö’j der de klokke wier op liek zetten det het wier steal drok is. En a’j dan een betje in oe opnemt wa’j zeet, goa’j der mangs vuur de wille hen.
Biej de meeste verenigingen zee’j vergriezing van het ledenbestaand, mear biej Artros nit. Ik zee benaamd alverdan mear jeugd, ook hele jonge wichter dee at an het roeien zeent, of in een ampat zaaltje pöalkesfoebaln doot. Nen hoop jonge möage, ook meaks, dee at an het iezer goojen zeent, mangs hegget ze ‘t oet en löp eur het zweet langs de kennebakke.
Ik zee biej Artros benaamd alverdan mear jeugd dee 't zweet langs de kennebakke löp
Wat opvaalt is det ze zowat allemoal nen knikkel in ’t oor hebt woer at ze eure favoriete muziek dreejt. Of van de grote vintage koptelefoons van woonder en geweeld. Ik zol wal eens wiln lusteren watvukke muziek ze lustert, want ik zirre nit helemoal mear op de heugte van dee jachterige pop-muziek. En dan aaltied de mobiele telefoon oonder handbereik.
Ze hebt zowat allemoal nen knikkel in 't oor woer ze eure favoriete muziek op dreejt
Aaltied appen, chatten en ik zee der mangs ene den ‘n soort gokspelletje op de tellefon dut. Dat stopt’e eawn met de rek- en strekapparaten um eawn te marteln met de tellefon. Oonderwiel hooldt’e het apparaat, wat der biej miej op ’t programma steet, bezat. Kortens zag ik ook nog wier nen bekeanden ambtenaar (55+ ducht miej) van de gemeente Riessen. Lange nit ezeen, mear hee was der wier. Zo at miej zo leek een poar nieje skone en een kraakwit shirtje an én van dee ‘oortjes’ in. Mear het grote verskil was da’j zinne muziek froai dudelijk konn heuren. Vermoedelijk was ‘t één of aander Urker Mannenkoor, met niet-rytmische zang én met tweede stemme. Heel Artros geneut met; het bealdern duur de zale hen.
In ‘t begin wi-j der dreks nit wat van zeggen, want hee leek in trance op ’n hardloopbaand te stoan. Hee begreep ook nit woerumme ze hum zo ankeken. Het bleek det-e den knikkel verkeerd umme in had!
Det krie'j a'j de handleiding nit eerst duurleast.
Gerard Voortman