Veel belangstelling voor de 4 mei herdenking op de Canadese Begraafplaats.
Veel belangstelling voor de 4 mei herdenking op de Canadese Begraafplaats. Foto: Coen van Hoevelaak

Jim Parks maakt herdenking speciaal

Hij is een bijzondere verschijning tijdens de jaarlijkse herdenking op de Canadese begraafplaats in Holten. Tussen de vele belangstellenden is Jim Parks de enige veteraan die heeft gevochten tijdens de bevrijding. Naarmate de jaren verstrijken wordt het aantal veteranen die de overtocht maken minder. De belangstelling voor de herdenking daarentegen groeit. Ouders met kinderen die de plechtigheid bijwonen en er in elke speech aan worden herinnerd dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. 

HOLTEN - Al ruimschoots voor het begin zijn velen een plekje aan het zoeken om niets te missen van de ceremonie. Onder de bezoekers ook ruim 200 Canadezen. Velen zijn familieleden van gesneuvelde soldaten. De plechtigheid wordt voor het eerst geleid door de nieuwe voorzitter van de Stichting Viering Nationale Feestdagen, Lianne Jongsma. De ceremonie die ongeveer een uur duurt heeft dit jaar als gastspreekster de Holtense Mieke Urff. Zij spreekt onder andere over de opofferingen van de Canadezen, maar ook over de huidige oorlogssituatie in de Oekraïne waarin Holten een rol speelt door de opvang van Oekraïense families.
Naast de verschillende ceremoniële onderdelen zoals het blazen van de ‘Last Post', de minuut stilte en kransleggingen, maakt de speech van de Canadees Rick Boon (58) indruk. Zijn vader, veteraan Art Boon, zou eigenlijk samen met Jim Parks naar Holten komen maar overleed afgelopen maart. Rick vertelt in zijn speech dat het hem zwaar valt zonder zijn vader hier te zijn. Het verhaal van zijn vader is indrukwekkend. Al op 16-jarige leeftijd meldde Art Boon zich, maar werd vanwege zijn leeftijd eerst weggestuurd. Later vocht hij toch mee en kwam via Normandië naar Nederland om hier de verschillende steden te bevrijden.
Ook burgemeester Van Houdt benadrukt in zijn speech nog eens dat ‘vrijheid in Europa niet vanzelfsprekend is' en ‘dat we voortdurend aan vrede moeten werken'.
Een belangrijke rol is er voor de vele schoolkinderen die aanwezig zijn. Alle kinderen wordt gevraagd bij elk graf een witte roos en een vlaggetje te plaatsen. Aansluitend is het de beurt aan de jonge Andres en Madeleine van de Holterenkschool om een gedicht voor te dragen.
Het spelen van de Canadese en Nederlandse volksliederen door muziekvereniging HMV betekent het einde van de officiële herdenking. Jim Parks, die met velen een praatje maakt, vertelt dat hij er volgend jaar ook weer bij is. Holten zal hem met open armen ontvangen. Lest we forget.

Pen