Platte column: Landmark

Disse moal wil ik het met oe hebben oawer nen landmark den de gemeente Riessen-Hoolten wil maken.
Nen landmark is een oriëntatiepeunt, ne beeldbepalende plaatse, meestal aj ne plaatse binnenkomt. Een vuurbeeld is de Pelmölle, det lig doar mooi aj Riessen binnen-jaangt, het dut weldadig an, de leu koant de roondkieken en eawn tot röste kommen.

Kortens zag ik een poar Riessense prominenten met de ledderwage van de brandweer an de Singelweg an ’t marteln en metten. Niejsgierig ar ik zirre vreuge ik an woordvoerder Pluumers wat det te betekenen had en hee dee miej det oetvoerig oet de deuker. Een poar dage later beeln miej Jan Bakker en vreug miej of ik dit niejs nog nit bekeand wol maken. Tja, wat doo’j dan.
Umdet ik Jan Bakker wal magge heb ik of-esprökken det disse kraante de primeur zol kriegen en wochen ik eawn met dissen column. Pluumers lea miej toen dus oet det de proveencie en de gemeente nog een pötje met geeld hadden, en det mos op. Non hadden ze het het idee um ne landmark te goan maken biej den oawergaank oawer de E8 woer aj noar ’n Freezenboarg hen goat. ‘Ze’ det is ne nieje Kooperaatsie met deelnemers zoas de Oudheidkamer, het Leemspoer, het Park, ’n Eantersen zoomp en de Pelmölle.
Dooarmet weelt ze Riessen méár op de kaarte te zetten. Volgens Jan Bakker mos doar het Hollands Schwarzwald ook biej ‘aanhaken’ zo as ze det rechtevoort zengt. Hoe vear goa-j. Temet weelt de Leezangers en de Eanterse zoaterdagdoewnvereniging de Luchtbode der ook wal biej.

Det landmark mos nen heulten toorn wordenvan dikke dartig meter hoge. En met dee ledderwage van de brandweer woln ze kieken hoe hoge det dan was, hoe vear a’j dan kieken köant. Dan kö’j dus ook nog wier den unieken slinger in de E8 zeen. Biej de anleg van de E8 wörden det jeneverbessenveeld espoard en is de E8 doar der feitelijk umhen elegd. Det warren nog eens tieden!! met oge vuur de natuur.
Der mos nog wat groond e-ruild worden en netuurlijk ne haande vol beume vot, mear det köm wal trechte. Tuurlijk koomp det kappen van dee beume wal trechte. Beume zeent lastig, kriej blad van, zeent rommelig. Vottemet. Nog nooit zo völle kapvergunning seends at Riessen biej Hoolten an is, en ’n wethoolder veendt alns good.

Toch lik zonnen heulten landmark meujer at het lik. Het is gewoon um oe te loaten wennen an torens van Babel. Temet zeg de gemeente det de leu het heel waardevol veendt en de natuur al e-weand is an het geschreeuw van de torenbeklimmers. Wat is het verschil met het plaatsen van grote weendmölns, keurig ‘ingepast’ in weaileande. En dan een deukn vuur het bloodn: “We doen een concessie door de molens niet hoger te maken als onze landmark, want daar horen we alleen maar positieve berichten over.”

Hooldt ze vúúr oe, de gemeente.

Gerard Voortman