100ste verjaardag voor Gé Baan-Veneman

RIJSSEN - Donderdag 12 november, mocht Geertje Baan-Veneman (roepnaam Gé) haar honderdste verjaardag vieren. Een eeuw geleden werd zij geboren in Wierden. Zij overziet nu in de rust van het verzorgingshuis een leven van honderd turbulente jaren met veel ups en downs. De verwondering over zoveel gebeurtenissen en ervaringen is groot. De dankbaarheid is nog groter.

Gé groeide op in een gezin van vader, moeder en negen kinderen. Haar vader was timmerman en haar moeder bestierde het huishouden. Dat hield in die dagen meer in dan tegenwoordig. De zorg voor de voedselvoorziening lag grotendeels bij de moeder: groententuin, boomgaard, kippen, varkens en koeien. “Het gezin beleefde moeilijke jaren. De crisisjaren met veel werkloosheid en armoede hebben een stempel op het leven van onze moeder gedrukt. De onzekerheid omtrent toekomstig welzijn heeft zij sindsdien gevoeld. De dood van twee zusjes (direct boven en onder haar) heeft het gevoel van onzekerheid en kwetsbaarheid nog versterkt. Op jonge leeftijd moest ook zij bijdragen in het levensonderhoud van het gezin. Zij werd dienstmeisje aan huis bij verschillende families in Wierden en Vriezenveen. Ze kijkt hier nog met tevredenheid op terug”, aldus zoon Gert Jan.

Trouwen en gezin
Tijdens de Tweede Wereldoorlog leerde zij haar man, Hendrikus (‘Dieks’) Baan, kennen. Ze trouwden in 1947 en vestigden zich in Rijssen waar zij een radio-, televisie- en (later) muziekzaak begonnen. Zij kregen zes kinderen. Gert Jan: “Het waren jaren van hard werken in de zaak en binnen ons gezin. Die eisten ook hun tol. Haar gezondheid was broos en ze kreeg met diverse aandoeningen te maken. Maar het waren ook jaren van groeiende voorspoed. Moeder heeft genoten van de vakantiereizen naar Oostenrijk. Wij waren als gezin veel jaren vaste gast bij de familie Zorn in Schönberg en we raakten bevriend.”

Uitstapjes
Toen alle kinderen het huis hadden verlaten en goed in hun eigen onderhoud konden voorzien, kwam er meer rust in het leven van Gé en Dieks. Ze maakten gezamenlijk korte uitstapjes. Gé ging ook af en toe op stap met haar twee oudere zussen, Riek en Mien. De komst van kleinkinderen en later van achterkleinkinderen was een nieuwe bron van vreugde.

Verdriet
Helaas kreeg zij ook te maken met verlies: in 1996 overleed Dieks onverwacht. Ook haar zussen, broers, zwagers en schoonzussen verdwenen uit haar leven. Haar grootste verdriet de laatste jaren was het verlies van haar twee oudste dochters: Dineke en Alies.