Dirk-Jan Kraa houdt van romantiek

Dirk Jan Kraa is mijn achterneef, dus is het zaak objectief te zijn – en te blijven. Hij ontvangt mij op een sombere namiddag, in Zuid is het dan donker, maar nochtans ademt de kerkzaal de sfeer van een Huis Gods. Moeilijk te omschrijven waar dat aan ligt.

RIJSSEN- Boven de imposante kanselpartij hangt het orgel, in 2009 kreeg het een statige orgelkas met 4 registertorens, vervaardigd door de fa. Boogaard uit Rijssen. Een prachtig Bätz-Witte orgel, in 1969 overgenomen uit een kerk in Amersfoort. Voor 65.000 guldens. In een nieuwe kas met wat noodzakelijke aanpassingen aan de beschikbare ruimtematen. 

Bij de renovatie door Boogaard kwam er een Trompet 16’ bij op het eerste klavier en de Vox Céleste werd verruild voor een Nasard 3 op het nevenwerk.

Liefhebber

We bestijgen een smalle, steile trap en dat doet denken aan de uitspraak: ‘architecten houden niet van organisten’, zie Dalfsen, zie diverse prachtige kerken met dito orgels in Groningen. Maar eenmaal boven is een blik op de pakweg 150 jaar oude emaillen registerplaatjes al genoeg om een liefhebber te winnen. Maar dan het geluid nog. 

Romantiek

Dirk Jan neigt in de richting van de warme romantiek, houdt ook van barok, liefhebber van een stoet componisten – sla de nummers van de diverse CD’s er maar op na - maar Klaas Jan Mulder (1930-2008) ‘mag hee wal liên’. De fluitregisters klinken betoverend, net als bij ‘t Witte-orgel van de ’Wilhelmina-kerk’ in de Apeldoornse Loolaan. Een combinatie van Holpijp 8’, Prestant 8’, Roerfluit 4’en Nasard 3 zorgt voor echt lieflijke akkoorden in combinatie met een uitkomende stem door de Cornet 5 sterk, Fluit 4 en Prestant 8’, onderbouwd met de pedaalregisters Subbas 16’, Octaaf 8’ en 4’. 

Overweldigd

Dirk Jan vertelt dat hij elke keer weer overweldigd wordt bij het begeleiden: als een Psalm ingezet wordt door een gevulde kerk, doet het je altijd weer iets. De akoestiek is redelijk en met hulp van knappe intonatie van Boogaard geeft ’t een klank die zeker niet droog is. Een orgel dat uitnodigt te blijven spelen, met 24 registers, een tremulant en een pedaalkoppel. 

Dirk Jan kreeg oog en oor voor orgelspel met dank aan zijn oom, die hem liet zien hoe je akkoorden kon vormen, ging zelf aan de slag waarna Dick Sanderman het geleerde tot nul reduceerde en zorgde voor een degelijke opleiding met toonladders en juiste vingerzetting. Dat stemt hem dankbaar. Zijn lievelingspsalm? Na wat nadenken: toch Psalm 68, toch ook weer van Klaas Jan Mulder. 

Mooiste 

Dirk Jan is niet de enige organist; hij noemt Erik Voortman, Niek Haase, Jan Maarten ten Hove en Thijs Sanderman. Eén van de mooiste orgels tot nu toe. Of is dat subjectief…?

Gerrit Kraa