Column: Korona & Kringverjöardage

Et was wier zowied. Vanear was der ene in de familie jöarig. Nee nee, doar is op zik niks mis met — ik har hoaste zegd da’j der op konnen wochten. Mer an wat vuur rituelen as wiej doarbie onderwörpen wordt, mie ducht, dat kan in et kader van de koronabestrieding wal wat minder.

Bie ons in thoes was et altied simpel:

Gegeven: Der is der ene jöarig.
Handeling: Doot den de hande.
Oetsproake: “Feliciteerd (en nog völle joaren).”

“Zwart… Öah, appelgebak…”

Kloar. Ofestreept. Vearder niks gin niejs.

Dat wör anders do as ik boeten de egene familie ne boortedag metmakeden. Bie binnenkomst zat et Sanhedrin al nauwlettend in nen kring te kieken of wiej an et oetvorige protokol voldeden.

Denne wat wier een joar ölder wörden was, sprung monter in de bene. Mer denne doarnöast ook. En doarnoa nog ene! Wat, iederene köm in de pöale! Wiej warren hier getuge van ne unieke gebuurtenis: et hele spul was skienboar tegelieke jöarig! Dat der Hart van Nederland nog nit bie was! Wiej mosten den helen kring rond um ze nen tootast te doon. Der köm gin ende an! As nen clown duur de circuspiste. (‘n taarten stund wal kloar, mer was helaas enkel um op te etten.)

Op andere verjöardage was et nog völle gekker. Bie personen van de vrouwelike kunne wör der flink esmokked. Töt dree moal too! Links-rechts-links. Of rechts-links-rechts. Dat was altied eaven oftasten. Met as gevolg een ongemakkelik nekkennikken (dat woord mag iej gratis hebben). Et leek mie nog wal ne keer mooi um te kieken wat der gebuurt a’j enkel links anholdt of zo. Mer wat van et gezelskop deden et zo gearne dat ze zelfs et handenskudden vergatten en oaver mekander hen kreupen um mekander um ’n hals te vlegen.

As dee stoelendans dan eandelik kloar was, mo’j opletten da’j an de gode kante van ’n kring gungen zitten. De ene helfte was de kearlskante, de andere vuur vrouwleu. Links gung et oaver techniek en auto’s (of beide). An de andere kante oaver de wichter. En loat ik non van beide niks weten. “Mangs mu’j der gewoon een moal flink op houwen,” reup ik triomfantelik, um mer wat bie te dreagen. Bleek ik net an de verkeerde kante te zitten. As et non nog es gung oaver velaire approximanten, mer niks heur, as ik doaroaver begun was ‘ggg’ et antwoord.

En dan he’w nog et hele koronaspul. As vuurzorg gewoon wier olderwets bie binnenkomst et format anholden wat hierboaven steet. Al ducht et mie better vuur iederene dat ik bie de meeste verjöardage gewoon vortblieve.

Martin ter Denge